Każdy, kto choć raz był w bocheńskiej kopalni soli mógł zauważyć jej oryginalne piękno i urok.Niepowtarzalne walory tego zabytku doceniła również komisja UNESCO.
Prosimy o wyłączenie blokowania reklam i odświeżenie strony.
Wpis na prestiżową listę został dokonany już w czerwcu 2013 roku, natomiast 2 grudnia 2013 roku władze bocheńskiej kopalni odebrały długo wyczekiwany, potwierdzający ten doniosły fakt, certyfikat. Na Zamku Królewskim na Wawelu w Sali Senatorskiej odbyła się uroczystość wręczenia dyplomów poświadczających wpis nowych miejsc na Listę światowego dziedzictwa UNESCO. Wpis Kopalni Soli w Wieliczce został poszerzony o Kopalnię Soli w Bochni i Zamek Żupny pod wspólną nazwą Królewskie Kopalnie Soli w Wieliczce i Bochni.
Należy podkreślić odmienność budowy geologicznej solnego złoża (mimo,że pochodzi z tego samego okresu co złoże wielickie). Wpłynęła ona na system eksploatacji, sposoby zabezpieczenia komór oraz systemy transportu. Chodniki i komory drążone były w pofałdowanych i dodatkowo zaburzonych przez ruchy górotwórcze Karpat pokładach soli o zmiennej miąższości. I tak zabytkowe wyrobiska eksploatacyjne tworzą sieć chodników, szybików i ciągów stromych schodów.
Od końca XIII wieku do 1772 roku kopalnie funkcjonowały w ramach jednego królewskiego przedsiębiorstwa pod nazwą Żupy Krakowskie.
W epoce piastowskiej 1/3 dochodów skarbu królewskiego stanowiły wpływy z Żup, a obie kopalnie, zatrudniające w XVI wieku ponad 1200 ludzi stanowiły największe przedsiębiorstwo przemysłowego w Europie.
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy.